Дэлхийн Брэнд Монгол цувралаас...
Утаа татуулан давхих гялтагнасан хар өнгийн сүрлэг LX570 хэний уяанаас сугарав гэлтэй өндөр хурдаар өөртэйгээ уралдан нүдний өмнүүр зураг жирилзихүйеэ адил өнгөрнө. Тав тух тансаг хэрэглээг дээд зэргээр бодолцсон агуу хүний ухааныг магтан дуулмаараа... Даанч түүнийг явахад зориулсан тусгайлсан зам барих бүр нь бөөн мөнгөний үрлэг, бас бөөн тендэрийн зарга...
Харин тоос татуулан хөлийн хурдаар газрын бярыг танин давхих Монгол морины чадал, самсаа шархирам адгуусын ухаан араатан гэлтгүй маниас илүүтэй үзэгдэж, сэтгэл нуурлуулж, нүд баясгаана. Гийнгоолох бяцхан хүүгийн аялгуунд адгуусан уярахын, урам арганд хүчээ мэдэн хурдлахын утга нь өөрөө Монгол брэнд.
Жинхэнэ монгол эр хүн жороо борлогоо унаад, уяхан замбтивээрээ уул талаа уяраан, хээрийн салхи амтлан, хэцийн ногоог үнэрлэнхэн, хараа гүйцэмгүй хязгаарыг үл гүйцэхийн саадгүй, хөх тэнгэрийн хаяа хүрэх мэт уулсын дээгүүр нисэхүйеэ исгэрэн сэтгэл тэнүүн огших нь өөрөө Дэлхийн брэнд "Монгол МОРИНЫ ЧАДАЛ, АВЪЯАС БӨЛГӨӨ"....
Friday, November 18, 2011
Saturday, November 5, 2011
ХӨХ ТЭНГЭРИЙНХЭЭ ДОР БИ ....
Thursday, November 3, 2011
ДЭЛХИЙН "БРЭНД" МОНГОЛ
Энэ бидний амьдралын өдөр тутамдаа хийдэг ажлын "гавъяа"..
"Арьсаа брэндээр хучаад
Ачир дээрээ хогон дотроо" л тарвалзанхан байна, ухаалаг сонголт шүү.
...Зүлгэн дээр гэрээ бариад"Арьсаа брэндээр хучаад
Ачир дээрээ хогон дотроо" л тарвалзанхан байна, ухаалаг сонголт шүү.
Зүгээр л нэг амьдрах юмсан Монголчууд аа!
Блогоор минь зочилсан та бүхэндээ баярлалаа. Орчин цагийн хөгжлийг дагаад бид санал бодлоо чөлөөтэй илэрхийлэх бас хэн нэгнээ нээлттэй сонсох техникийн эрин зуунд хэтэрч мэдэх сөрөг мэдээллийн дарамтад амьдарсаар байна. Гэхдээ хэн юу сонсох, юу үзэх нь таны дур мэт боловч өөрийн эрхгүй нүд, сонор чангаах мэдээллийн хүчирхийлэл байх.
Би энд олныг нуршихын учир нь араатнаас ухаан сэтгэхүйгээрээ ангид "Хүн" гэгч жинхэнэ утгаараа аливаа зүйлийн хэм хэмнэлийг тааруулж, жингийн туухайг тэнцүүлдэг байхыг хүсэхийн дээр туйлширлаас өөрийгөө, нийгмээ, улс орноо аврахын утгыг эрэлхийлсэн болой.
Өчүүхэн би вээр мунхаглан бодохдоо
өмхий нэгэн шарилж төдий ургамал, өнгөлөг цэцэгс аль эсвээс монголчуудын соёлт иргэншилд хөл нийлэхийн үнэ цэнэ бүхий сарнай цэцэг ч өөрийн өнгө төрхтэй байдгаас бид ангилан ялгаж чадаад байгаам. Үгүй аваас бид шарилжийг ч гэлээ гялгар цаасанд цэцэглэн баглаад өгөх л байсан. Үүнтэй нэгэн адилаар "Монгол хүн" жинхэнэ монгол хөрсөндөө монгол агаар, монгол нар хураа хэрэглэн, монгол дүр төрхөөрөө ургаж гэмээн Дэлхийн брэнд улс байхсан. Өнөөдөр бид өөрсдийгөө Эзэн Чингисийн үр сад гэх боловч хаана байнаа тэр удамшсан өв соёл, уламжилсан үүх түүх нь... осолдохгүй Монгол эх орондоо төрсөн нь үнэн. Ёстой нөгөө "Хүний мөр" кинон дээр Чимэд багшийн хэлдэгчлэн "Чиний төрсөн чинь үнэн, үхэх чинь үнэн" гэдэг шиг л маргаашийг харах сөхөөгүй амин хувиа хичээн араатан сэрэхүйд хөрвөн, монгол хүний хаа ч дасан зохицохын чадварыг өндрөөр харуулах авч, эгээ тэр байгалиа харин хамгаалж бус бусниулж байгаа нь бүр араатнаас ч дор юм шигээ. Тэгээд харийн соёл иргэншлийг тахин шүтэх нь өөрийнхөө угсаа гарал, удам угшлаа мэдэхгүй, өөрөө өөрийгөө үнэлэхгүй, овгоо мэдрэхгүйн хар гай гэлтэй. Сүүлийн үед залуус "Брэнд"-ээр өвчилж, түүнийг анагаахын тулд хэсэг бусаг нь олзны мангаа ажлуулан хуурамч шошгоор элэг нэгтнээ малласаар л зарим хэсэг нь эрх хүүхдийнхээ буруу занд бугуйдуулан олсон хэдээ үрсээр, нөгөө хэсэг нь хийх ажилгүйдээ хэрэн тэнэж доллар еврог баруун солгойгүй цацаад л харийн гүрний мөнгөний авдрыг "ядуу" монголчууд дүүргээд байдгийн биш үү. Би л хувьдаа өөрийгөө ядуу Монголд ядуу амьдарч байна гэж боддоггүй. Юу хийж, яаж амьдрах, амьдралын ямар зорилготойгоо ч мэдэхгүй өнгөний сайхнаар дэр нэгтгэсэн нэгэн эрэгтэй эмэгтэйн эмх цэгцгүй энд тэнд тэмтчин яваа өрх бүлд өөрийнхөө л ухаанаар амьдралыг таньж, сайн сайхныг бэдрэн хайх гэнэн охин шиг л санагддаг. Яг л шалбааган дунд ургадаг Бадамлянхуа цэцэг шиг хаана ургасан байх нь чухал биш чухам л үндэслээд ургах нь л чухал тийм үнэнчээр өөрийгөө эрэлхийлэн амьдардаг. Бас угсаа гарлаа сайн мэднэ. Үүх түүхээ ч судлан байгаа. Харин үеийнхэн маань, хүүхэд залуус маань над шиг Монгол монголоороо байхын утгыг ухаж, Дэлхийг тамгалсан Чингис өвөөгийнхөө тэр амьдралын үнэн мөнийг үнэ цэнэтэй бас өнө мөнх оршоохын тулд унаж төрсөн Эх орноо илүү хайрлаж, тэр хөрсний шарилж ч бай сарнай ч бай хамаагүй өөрийн гэсэн өнгө төрхийг шингээгээсэй гэж хүсдэг. Хулхи сарнай байснаас шийртэйхэн шарилж байх нь гэмгүй л.
Монгол улсын бодлого энэ чигт хандаасай. Ажил хэрэг болоосой. Хүн бүр Монголоо гэсэн чигч шулуун бодол, чин зүрх сэтгэлээрээ угсаа гарлаа авраасай гэж чилж байна би.
Үгүй аваас ... салхи дагагч хамхуул адил байр суурьгүй, овог үндэсгүй, эрлийзжэн хүрлүүзжихийн дээр унаган байгаль минь сэтгэл даган цөлжсөөр байна. Томчууд нь гадны брэндээр уралдаж, дундчууд нь хоосон хонох шахан хүүхдүүддээ дөнгөлүүлж, дордчууд нь "брэнд" нэртэй хуурамч шошгонд сэтгэлээ зогоон амьдрах бид яасан өрөвдөлтэй вэ. Монголын баячууд гэгчид сонсоосой, уншаасай, ухаан санаагаа өрөвч, тэтгэлгийн зүгт, нийгмийн хөгжлийн чигт хандуулаасай. "Эрдэмтэй хүн даруу, Их мөрөн дөлгөөн" гэсэн үнэн сургаалыг сэтгэлийнхээ чихэнд зурагдсан пянз шиг давтаасай билээ. Бид улсыг нь биш хүнийг нь шүтэж, ухааныг нь, үнэн үйлдлийг нь дагахсан. Тэр Америкийн одууд хэд хэдэн сая доллараар нь манайх шиг орны бяцхан хүүхдүүдийн ирээдүйд халуун сэтгэл тусламжийн гараа сунгаж байхад манайхны цээж баячууд авгай хүүхдийнхээ өмсдөг дотоожоор уралдаж байх ч гэж. Энэ чинь эмгэнэл шүү дээ. Биднийг ямар тэр брэнд гэгч чинь хөгжүүлж, биднийг ямар тэр брэнд гуай хооллож ундлах юм уу тэгээд бас Үхлийг чинь брэндээр хахуульдаж, өвчнийг брэндээр эдгээх үү ...
Өчүүхэн миний эмзэглэж явдаг ганцхан зүйл бол ургасан хөрс шороондоо үндэслэсэн эзэн ургамал нь байхсан гэж тархиа чилээж, сэтгэлээ шаналааж явна даа....
Цөлжиж дууслаа бид бүхий л бие сэтгэл, оршин буй орчинтойгоо, Цаг хугацаа биднийг өрөвдөн айсуй гэж зүүдлэх эмгэгээсээ салан сэрцгээе.
Монгол хүн монгол хүнээ дэмжиж гэмээн дэвжиж дээшилнэ. Би Монгол хүний хөдөлмөр хүчээр бүтсэн бүтээл болгоныг эдлэж хэрэглэхийг хүсдэг ч ганц би байгаад яахсан билээ.
Тийм ээ гадны орныг, гадны хэл, соёлыг шүтэгсэд надад гоморхуузай. Эх оронч буюу үндэсэрхэг сэтгэлд туйлшрал байдаггүй гэж боддог. Даяаршлыг бид ярьж болноо. Гэхдээ салхи дагах хамхуул шиг хэн нэгнийг даган даяаршмааргүй байна. Харин чадах нэгнээ дагуулан даяаршия л даа.
үргэлжлэл бий...
"БИ МОНГОЛ ХҮНИЙ САРУУЛ УХААНД ИТГЭДЭГ" С.ЗОРИГ
саналаа илгээвэл талархана.
Subscribe to:
Posts (Atom)